วันอาทิตย์ที่ 25 มกราคม พ.ศ. 2558

อยู่อีกคน....แต่คิดถึงอีกคน

คนที่อยู่คู่กันมันก็มีหลากหลายเหตุผล อยู่ด้วยเพราะเหมาะสมกัน อยู่เพราะเข้าใจกัน อยู่เป็นเพื่อนกัน อยู่เพราะรักกัน อยู่เพราะสงสารกัน และหลาย ๆ คู่ก็อยู่กันมาได้ด้วยเหตุผลเหล่านั้น เป็นปี 5ปี หรือ 10 ปี แต่วันใดที่เราเจอคนที่เรารักเข้าเต็มหัวใจ ซึ้งความรักนั้นจะมาเหนือเหตุผลอื่นใดหรือเปล่า มันคงเป็นคำถามอยู่ในใจของใครหลาย ๆ คู่ที่อยู่ด้วยกันเพราะเหตุผลอื่น ๆ ที่ไม่ได้มาจากการรักกัน

มันจริงเหรอ อยู่ด้วยกันแต่ไม่ได้รักกัน ? มันมีแน่ ๆ ครับ ซึ่งผมหนึ่งคนที่กำลังตกอยู่ในสถานการณ์นี้ ผมอยู่กันแฟน จะเรียกว่าแฟนไหม คือ เราเจอกันตอนผมไปเรียนที่ต่างประเทศ ตอนแรกที่เจอเราก็ไม่คิดอะไร คบ ๆไปตอนนั้นเพราะเราก็ไม่มีใครและคิดว่ากลับเมืองไทยเดี๋ยวคงห่างกันไปเอง แต่เรื่องกลับไม่เป็นอย่างนั้นวันที่เราบอกว่าจะกลับเมืองไทยเขากลับบอกว่า จะตามเรามาอยู่เมืองไทยด้วย ผมเองก็ผิดที่ไม่ยอมตัดไฟแต่ต้นลม ซึ่งโดยส่วนตัวเป็นคนขี้สงสารไม่อยากทำให้ใครต้องเสียใจเพราะเรา

ถ้าทำใครเสียใจเพราะเราภาพนั้นมันจะติดตามมาหลอกหลอนตลอด ยอมให้ตัวเองเสียใจมากกว่า ที่จะให้คนอื่นเสียใจ และเหตุที่มากกว่านั้นคือ เขาเคยผิดหวังกับความรักที่รุนแรงมาแล้วครั้งหนึ่งเราก็ไม่อยากให้เหตุการแบบนั้นเกิดขึ้นอีก จึงปล่อยเลยตามเลย จนมาเป็นเวลากว่า 5 ปี ซึ่ง 5 ปีที่ผ่านมา เราอยู่กันยังงัย คนไม่ได้รักแล้วอยู่ได้กันได้เหรอ ? เราค่อนข้างต่างกัน ไม่ว่าจะเป็น ความคิด ภาษา วัฒนธรรม เราไม่ค่อยมีบทสนทนาระหว่างกัน ไม่ได้แบ่งปันสารทุกข์สุกดิบ ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นตัวผมที่ไม่ค่อยพูดอะไร เพราะบางอย่างยากที่จะพูดเป็นภาษาต่างประเทศ และสิ่งแวดล้อมที่เราเจอมาเขาก็ไม่ได้เข้าใจที่มาที่ไป  ความชอบในกิจกรรมที่เราทำก็ไม่เหมือนกัน เขาชอบดูซีรี่ย์สามารถดูได้เป็นอาทิตย์โดยไม่ออกไปไหน ผมกลับจากงานก็ดึก ก็ไม่ค่อยได้พูดอะไรกัน เขาพูดอะไรมา เราก็แค่ตอบเห็นด้วย แต่ถ้าออกความคิดเห็นส่วนใหญ่จะไม่ตรงกัน ก็จะทะเลาะกัน จึงเลือกที่จะ ตอบตกลงทุกครั้งไป เราไม่ค่อยไปไหนมาไหนด้วยกัน 2 ต่อ 2 เพราะมันจะเงียบ และน่าเบื่อ เนื่องจากเราไม่มีบทสนนาที่เป็นเรื่องที่สนใจเหมือนกัน ส่วนใหญ่ไปไหนก็จะเป็นการร่วมแจมไปกับกลุ่มเพื่อนของผม เราก็อยู่ด้วยกันแบบต่างคนต่างอยู่ และผมเองก็มองหา คนที่เติมเต็มความรักของผมมาโดยตลอด


แล้วทำไมไม่บอกเลิกเขา  มันเป็นเรื่องยาก และยากมาก ๆ สำหรับผมตอนนี้ แต่มันสามารถทำได้โดยที่ให้เขาเจ็บช้ำน้ำใจน้อยที่สุด ต้องทำให้เขาแข็งแรง สามารถยืนหยัดได้ตัวเองที่เมืองไทย เขาก็คงจะเข้มแข็งพอที่อยู่ได้โดยไม่มีเรา  

ระหว่างที่รอวันนั้น ผมมีสิทธิ์ที่จะคบใครหรือเปล่า  ผมจะกลายเป็นคนที่นอกใจแฟนใหม  และถ้าคนที่ผมจะไปชอบรู้ว่าผมมีแฟนแล้ว เขาอยากจะมายุ่งกับเราหรือเปล่า มันจะเป็นการผิดศีลไหน สารพัดคำถาม
แล้วจะใครที่อยากจะคบกับผมไหมคับ

ปัญหานี้เริ่มเกิดขึ้นกับผม เมื่อผมได้รู้จักกับพี่คนหนึ่ง ซึ่งรู้จักกันไม่นาน เสียดายที่เรามีเวลาเรียนรู้กันน้อยไปนอน เพราะพี่เขาต้องไปทำงานที่ต่างประเทศ ตรง ๆ คือผมคงรักพี่เขาเข้าเสียแล้วละ แต่ผมไม่รู้หลอกว่าพี่เขาจะคิดยังงัย แต่ที่รู้ ๆ คือ เขาจะพูดเสมอว่า เรามีแฟนแล้ว ไม่อยากแย่งเรามาจากแฟน ไม่อยากทำให้แฟนเราเสียใจ  สิ่งที่เขาพยายามพูดผมก็เคยอธิบายให้ฟังแล้วเรื่องระหว่างผมกับแฟนมันเป็นอย่างไร แต่ผมก็เข้าใจ คนดี ๆ คงไม่ใครอยากจะเป็นมือที่ 3

เหมือนผมถูกขังตัวไว้แต่ใจคิดถึงอีกคน ซึ่งมันคงได้แค่คิดถึง  มันเป็นความรู้สึกที่ทรมาน และคิดว่าตัวเองคงต้องติดอยู่กับห้องขังแบบนี้ตลอดไป แต่คงไม่ใครที่อยากจะถูกขังแบบนี้ตลอดไปหรอกครับ

ผมจะทำให้เขาแข็งแรง และผมก็จะเริ่มทำตามใจตนเอง และเมื่อถึงวันนั้น แม้ผมไม่มีใคร ผมก็เต็มใจที่จะอยู่คนเดียวมากกว่าที่จะต้องถูกกักขัง

ระหว่างทางโอกาสที่จะมีใครเข้ามา และพร้อมที่เป็นเพื่อนคู่คิด ให้กำลังใจเราต่อสู้เรื่องนี้ คงยาก คงต้องรับสภาพแบบนี้แหละ ผิดที่ใจไม่กล้าพอ