ที่บ้าน อากาศเย็น ลมโชยมาเอื่อยๆ ท้องฟ้าสีสดใสมาก บรรยากาศริมบีอน้ำล้อมรอบด้วยทุ่งนาที่พึ่งจากเสร็จจากฤดูเก็บเกี่ยวเหลือแต่ซากฟางแห้งๆ. มันยิ่งทำให้คิดถึงทวีคูณ.
อยู่เมืองหลวง เต็มไปด้วยสิ่งบันเทิง สิ่งเย้ายวนใจ จนบางครั้งทำให้ลืมไปเลยว่าจริงๆแล้วหัวใจตัวต้องการอะไร ต้องการอนาคตแบบไหน แต่พอได้อยู่กับตัวเองในบรรยากาศท่ามกลางธรรมชาติกลิ่นอายบ้านนา จึงทำให้ภาพชัดเจนขึ้น ว่าสิ่งที่เรามองหามานานคืออะไร แต่มันก็ไม่ใช่ว่า เราค้นพบแล้วเราคว้ามันมาได้ตามดั่งใจอยาก เพราะคนเราย่อมมีอดีตที่ผ่านก็มีดีบ้างไม่ดีบ้าง แล้วแต่ช่วงการเวลาไม่ว่าจะด้วยหน้าที่หรือเหตุผลใดๆก็ตาม. ก็ได้แต่หวังว่าต้องมีสักวันที่ทุกอย่างลงตัว และมีทางออกที่ดี และเราก็ได้ทำตามเสียงของหัวใจเรียกร้อง
ความคิดถึงเพิ่มขึ้นทุกๆวัน พยายามหยิบนู่นนั้นนี่มาทำแต่มันก็ยังคิดถึง อากาศก็เป็นใจ ปีใหม่ปีนี้มีทั้งสุข ทรมานเพราะคิดถึง กังวลว่าเขาจะเป็นอย่างไรบ้าง จะคิดถึงกันบ้างไหม หรือจะรำคาญเราหรือเปล่า ต่างๆนานา แต่ก็ถือว่าเป็นปีใหม่ที่พิเศษสุดๆอีกปี
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น